Geschiedenis
Onze Groep
Onze scouting is vernoemd naar ontdekkingsreiziger Fridtjof Nansen, het clubgebouw waarin onze scouting is gevestigd heet de Fram vernoemd naar het schip dat Fridtjof Nansen gebruikte voor zijn ontdekkingsreis.
Onze scouting is ontstaan in 1945 en is ontstaan uit de meisjestak van St. Agnes en de jongenstak van St. Cornelius de nieuwe naam was Fridtjof nansen. voortkomend uit de naam van de eerste voortrekkers-stam van de groep (eind 60-er jaren). In 1978 moest de blokhut worden verlaten en zijn diverse locaties tijdelijk onderkomen geweest. Op 16 mei 1981 konden we eindelijk ons nieuwe onderkomen de Fram openen, genoemd naar het schip, waarmee de Noorse ontdekkingsreiziger Fridtjof Nansen zijn succesvolle poolreizen maakte. Fram is overigens Noors voor ‘voorwaarts’.
Fridtjof Nansen
Fridtjof nansen was een Noorse ontdekkingsreiziger, wetenschapper en diplomaat hij was geboren op 10 oktober 1861. Het schip is niet alleen gebruikt door Fridtjof Nansen voor zijn expeditie van 1893-1896, maar ook door Otto Sverdrup 1898-1902 en door Roald Amundsen 1910-1912. De expeditie vertrok in juni 1893 vanuit Christiania (het huidige Oslo) met proviand voor vijf jaar en brandstof voor acht jaar. De “Fram” voer oostwaarts langs de noordkust van Siberië. Op ongeveer 100 zeemijl van de Nieuwe Siberische Eilanden wijzigde Nansen de koers om pal naar het noorden te varen. Op 20 september, op 79 graden noorderbreedte, kwam de “Fram” stevig vast te zitten in het pakijs.
De volledige naam van Fridtjof nansen is Fridtjof Wedel-Jarlsberg Nansen. Hij is geboren in Store Frøen (Oslo), Noorwegen en is gestorven in Lysaker (een voorstad van Oslo). Na de Eerste Wereldoorlog kreeg Nansen een hoge functie in de toen opgerichte Volkenbond, een voorloper van de huidige Verenigde Naties. Hij werd op 27 juni 1921 benoemd tot Hoge Commissaris voor de Russische Uitgewekenen, die zich bezighield met de duizenden vluchtelingen die Rusland verlieten na de Russische Revolutie. De betreffende organisatie, de High Commission For Refugees, was een initiatief van Nansen zelf geweest en was de eerste internationale organisatie die zich bezighield met het lot van vluchtelingen. De organisatie richtte zich vanaf 1922 eerst op de zogenaamde “Witte Russen” en vanaf 1923 ook tot Armeniërs. Daarbij zette hij zich in voor het lot van vluchtelingen en staatlozen en hun rechten. Daarvoor kreeg hij in 1922 de Nobelprijs voor de Vrede toegekend. e VN-Vluchtelingenorganisatie UNHCR reikt jaarlijks een prijs uit, de Nansen Refugee Award, die naar hem is genoemd. Nansen wordt herdacht met een plaquette op het Armeense nationale monument ter herinnering aan de Armeense genocide, de Tsitsernakaberd. In 2014 werd in Jerevan, Armenië het Fridtjof Nansenmuseum geopend.
In het geval dat je een keertje in de buurt bent van Oslo ga eventjes kijken.
Adres:
Bydøynesveien 36
Tel +47 23 28 29 50
Fax +47 23 28 29 51
Of kijk op www.frammuseum.no
De Fram
Ons clubgebouw “de Fram” is vernoemd naar het schip dat door Fridtjof Nansen is gebruikt tijdens diverse ontdekkingsreizen door de poolstreken.
Het schip dat niet alleen door Fridtjof Nansen is gebruikt voor zijn expeditie van 1893-1896, maar ook door Otto Sverdrup 1898-1902 en door Roald Amundsen 1910-1912.
De Fram is opgelevert op 26 oktober 1892
De lengte is 39 meter
Breedte is 11 meter
En weegt leeg 530 ton
Vanaf het main dek tot de kiel is het 4,75 meter
Poolreis
Toen Fridtjof Nansen 10 oktober in 1861 geboren werd, waren er geen nieuwe kusten meer te ontdekken. De contouren van de wereldkaart waren nagenoeg compleet. Nansen heeft geholpen bij het invullen van de details.
Fridtjof Nansen was een wetenschapper, een staatsman en winnaar van de Nobelprijs voor de Vrede. Zijn betrokkenheid bij humanitaire doelen redde het leven van duizenden mensen na de eerste wereldoorlog. Hij beschouwde zichzelf echter in de eerste plaats als ontdekkingsreiziger en wetenschapper. In die rol was hij het gelukkigst.
Nansen werd geboren in een familie met een lange staat van dienstbaarheid aan het volk. Een voorouder aan vaders kant, Hans Nansen, ooit burgemeester van Kopenhagen, was op ontdekkingsreis geweest naar de Witte Zee. Gedreven door dezelfde drang om het onbekende te verkennen, besloot de jonge Nansen, op dat moment slechts 26 jaar oud, een expeditie te ondernemen om de ijskap van Groenland over te steken.
Deze zeskoppige expeditie vertrok in 1888. De expeditieleden stuitten op veel vijandigheid. Er gingen twaalf dagen voorbij voordat ze, na het verlaten van het veilige hoofdschip, ook maar een voet aan wal konden zetten. De mannen slaagden erin over de ijskap te trekken en bereikten in september de westkust van Groenland. Tijdens deze gevaarlijke reis registreerden Nansen en zijn mannen nauwkeurig de meteorologische omstandigheden en verzamelden ze andere wetenschappelijke gegevens.
De zes expeditieleden keerden terug naar Noorwegen en werden daar enthousiast onthaald. Nansen was echter nog niet van plan op zijn lauweren te rusten. Eerdere observaties hadden hem ervan overtuigd dat er sprake was van een sterke oost-weststroom van Siberië naar de noordpool, en van de noordpool zuidwaarts naar Groenland.
Vastberaden om de juistheid van zijn theorie aan te tonen, stelde Nansen de specificaties op voor een schip dat sterk genoeg zou zijn om de druk van het ijs te weerstaan. Het plan was in oostelijke richting via de Noordoost-Passage naar de Nieuwe Siberische Eilanden te varen tot het schip zou vastvriezen in het ijs. De bemanning zou aan boord van het schip blijven terwijl het met het ijs in westelijke richting naar de noordpool en de zeestraten tussen Svalbard (Spitsbergen) en Groenland zou drijven.
De expeditie vertrok in juni 1893 vanuit Christiania (het huidige Oslo) met proviand voor vijf jaar en brandstof voor acht jaar. De “Fram” voer oostwaarts langs de noordkust van Siberië. Op ongeveer 100 zeemijl van de Nieuwe Siberische Eilanden wijzigde Nansen de koers om pal naar het noorden te varen. Op 20 september, op 79 graden noorderbreedte, kwam de “Fram” stevig vast te zitten in het pakijs. Nansen en zijn mannen maakten zich op om in westelijke richting naar Groenland te drijven. De “Fram” dreef niet zo dicht langs de noordpool als Nansen had gehoopt. Hij besloot een poging te wagen de pool te bereiken, samen met Hjalmar Johansen, een van zijn sterkste en trouwste mannen. Deze poging was geen succes. De omstandigheden waren veel slechter dan verwacht. Ze stuitten onderweg vaak op grote hopen ijs en open water, wat veel vertraging veroorzaakte. Uiteindelijk, op 86 graden en 14 minuten noorderbreedte, besloten ze terug te keren en op weg te gaan naar Franz Josef Land. Nansen en Johansen hadden de pool niet bereikt, maar waren de eersten die zo dichtbij waren gekomen.
In augustus 1897 zette een expeditieschip Nansen en Johansen af in de Noorse haven van Vardø. Zonder dat ze het wisten, was de “Fram” op dezelfde dag het laatste pak ijs kwijtgeraakt in de buurt van Spitsbergen en voer zij voor het eerst in drie jaar zuidwaarts. De theorie van Nansen bleek juist. Het schip volgde de stroom die daar volgens hem aanwezig moest zijn. Bovendien had men tijdens deze expeditie waardevolle informatie verzameld over stromingen, wind en temperatuur, en was onomstotelijk aangetoond dat er aan Euraziatische zijde geen land bij de pool aanwezig was, maar een diepe oceaan bedekt met ijs. Voor de nieuwe wetenschap oceanografie was de reis van de “Fram” van grote betekenis. Voor Nansen werd het een keerpunt in zijn carrière. Vanaf dat moment richtte hij zich op oceanografisch onderzoek.
Voor Nansen was de tijd van de grote ontdekkingsreizen voorbij. Hij bleef echter een bijdrage aan de wetenschap leveren door vele gegevens over de Noorse Zee en de Atlantische Oceaan te verzamelen.
